Instruments
Ensembles
Opera
Composers
Performers

Lyrics: BAP. Tonfilm. Ruut, Wiess, Blau, Querjestriefte Frau.


Vuur paar Woche, nit lang her, jedenfalls do spillte mir en da Kneip, wo mir sons och sinn. Alles toll, die Buud woor voll, alles woor su wie et soll, op eimohl kutt die Wahnsinnsfrau rinn. Die uberdurchschnittlich superstarke, mir noch absolut unbekannte, ruut, wie?, blau, querjestriefte Frau. Plotzlich roch et noch Dior, wo vurher Qualm un Bierdunst woor, unmittelbar woor ich bejeistert. Die Magret-Astor-Collection, et dat janze Styling Ton in Ton, die Rockerkluft von Etienne-Aigner. He koom da absolute Uber-Renner, uss damm John-Player-Exclusiv-Kalender, un dat woss se janz jenau, die querjestriefte Frau. In de eezte Reih naturlich kutt dat Alt un stellt sich vuur mich. Ich denk: "Jung, dat darf nit wohr sinn!" Un ming Finger weeden klamm, ich denk: "Jesses na, Madam! Sujet he, dat ess e Unding. Jung, jetz musste vollig ruhig blieve fang bloss nit ahn, he jet zo ovverdrieve fur die ruut, wie?, blau, querjestriefte Frau. "Wiggerspille, wie jewohnt", denk ich, weil et sich nit lohnt, dodrop ze waade, dat die ahnspringk. "Su en Frau steht nit op mich, bei der kriej? ich keine Stech," doch do sinn ich, dat die metsingk. Allerdings mu? ich erkenne, da Schoss laach miehstens ahn da falsche Stelle, die ruut, wie?, blau, querjestriefte Frau. Noh damm Leed kohm dann en Paus, Jottseidank och jet Applaus. Jung, ich moot janz flock e Bier hann. Ich also hektisch ahn de Thek, do sinn ich, dat se do ald steht un schon fangk se ne Verzall ahn. Dat se noch nie jet vun uns jehuhrt hatt, doch wat mer maache, fand se wirklich sehr nett, saat die ruut, wie?, blau, querjestriefte Frau. Wahrend sie von Mundart schwarmt, sich fur unsre Kunst erwarmt, denk ich, dat ich unrasiert benn. "Deo, loss mich nit em Stech, denn sons stink ich furchterlich, un bei sunem Auftritt ess dat janz schlemm". Mir wohren unjeheuer proletarisch, die Relevanz der Texte exemplarisch. Ich saach: "Jenau, Clemens, dunn uns zwei Schabau!" "Ach, das find ich excellent, da? euer Lied beim Namen nennt!" Ich saare: "Richtig, wie hei? do dann?" "Ich bin eine Musen-Braut doch an meine Busen-Haut la? ich nur Wasser und CD dran und schwarme in der Traumstadt 'Schoner Wohnen' vom gro?en Endsieg der Revolutionen, als perfekt ausgereifte, kulturelle Show". Se erklart, wat reine Schonheit woor, dat sie et Schwesterlein vum Sohnlein woor, un jeder moht ene Rolls-Royce hann. Nur ein Saach moht se mir jestonn, kunnt vum Prolet se nit verstonn: Worom die arm Sau kein Jeduld hann. Denn Schritt fur Schritt sei aus den Traditionen der deutschen Dichter-Denker-Genrationen ein Staat herangereift, den zu bewahren lohnt. Un se verzallt noch stundenlang, bess ich et nit mieh maache kann, un nur noch hackevoll rommlalle. Fessjeklammert ahn der Thek, die, wie mir schingk, allein versteht, worom ich manche Schnall nit schnalle. Die froht nit blod un deit sich nit verstelle, wenn ich ald widder noch e Bier bestelle un usserdamm, jenau: Die ess nit ruut-wie?-blau!